Living la vida loca

Pfff wat vliegt de tijd! Vooral als je geen internet hebt... En we missen het niet eens, haha. Ondertussen zijn we terug in Nederland, maar de verhalen zijn nog vers en wil graag de herinneringen bewaren. Nog een verhaaltje dus!

Na onze toptijd in Vinales was het tijd om verder te reizen. Met ons Chinese brik en de cd's op luid volume zijn we naar Playa Larga gereden, aan de historische Varkensbaai. Van de Amerikaanse invasie in de jaren '60 zie je niks meer, maar hiervoor in de plaats zijn er mooie stranden met azuurblauw water om van te genieten. We hebben heerlijk een dagje all inclusive gerelaxt (met geel polsbandje, jaja!) en een trip ondernomen naar een mooi moeras in de omgeving. Hier gebeurde natuurlijk wat niet uit kon blijven: onze huurauto stopte ermee... De hobbels en kuilen waren de accu teveel geworden, waardoor we met losse bedrading langs de weg kwamen te staan. Gelukkig is zo'n beetje elke Cubaan tegelijkertijd een getrainde mechanicus, dus na wat lokale hulp konden we al snel weer op pad. Fieuw!

Volgende stop: Cienfuegos. Deze grote stad in het zuiden met Franse koloniale invloeden kon ons wel twee dagen bezig houden. Hier sliepen we voor het eerst in een wat mindere casa: met bloemetjesgordijnen, beeldjes van honden en engeltjes en gouden fotolijsten waanden we ons zo'n beetje in een Cubaanse woonwagen. Megakitsch, en de eigenaars waren ook nogal kamperig. Wel erg grappig, en lekker lokaal. Hier konden we zowaar voor het eerst (en ook meteen de enige keer) internetten. Na enkele wandelingen hadden we het wel weer gezien, en was het tijd voor het volgende hoogtepunt: Trinidad!

We hebben er veel goede verhalen over gehoord, en ook wij hebben ons uitstekend vermaakt in Trinidad. Het is echt een stap terug in de tijd, met straten vol kinderkopjes, pastelkleurige huizen en wederom veel oldtimers. 's Avonds loopt het hele dorp (toeristen en locals alike) uit naar de Casa de la Musica, waar je de hele avond in de buitenlucht kunt genieten van salsa, merengue, bachata en natuurlijk ook hier weer de nodige mojito's. Jeetje wat kunnen die Cubanen dansen zeg! We hebben uitstapjes gemaakt naar het nationale park Topes de Collantes, waar we tijdens een pittige wandeling in de hitte er bijna bij neervielen. Gelukkig zorgde een waterval met natuurlijk meertje voor lekkere verkoeling tijdens een zwempartij. Ook hebben we plantagehuizen bezocht in een oude suikerrietvallei en hebben we een dagje aan het strand gelegen bij Playa Ancon. Heerlijk. Ohja, en we zijn een avond gaan stappen in de beroemdste club van Trinidad: la Cueva, een ondergrondse discotheek in een grot. Hier hebben we een lesje reggaeton gekregen van de lokale boys, nou hier moeten we nog even op oefenen hoor... haha!

Nog steeds krijgen we maar geen genoeg van Cuba, en we hebben allebei het gevoel alsof we al weken weg zijn. En we zouden best nog even willen blijven! De muziek, het vrolijke leven op straat, de aardige bevolking... En met ons steenkolen-Spaans kunnen we ons aardig redden! Veel mensen in Cuba spreken geen woord Engels, dus ondertussen is onze woordenschat en Spaanse grammatica weer aardig afgestoft en kunnen we behoorlijke gesprekken voeren. Hoe leuk, dat maakt het contact wel extra bijzonder.

Cuba blijft wat dat betreft een gek land. Het contact met de mensen voelt gelijkwaardig en vriendschappelijk, terwijl we tegelijkertijd weten dat er zo'n groot verschil is tussen hen en ons. Het feit dat zeep alleen op bepaalde dagen van de maand te koop is (want op de bon, en gereguleerd door de staat), dat internet en Facebook niet of nauwelijks toegankelijk zijn en voor de Cubanen dus eigenlijk geen rol speelt in hun leven, dat benzine zo duur is dat maar 38 op de 1000 Cubanen een auto heeft en ze met gemak 5 uur langs de kant van de weg liften voor een afstand van 150 km. Om over het eten nog maar te zwijgen: ook de landbouw en import is in handen van de staat, waardoor er maar weinig eten beschikbaar is. Varkensvlees, kip, vis of garnalen, dat is het wel zo'n beetje. En alles met rijst en bonen, de enige garnituur. Je kunt 4 restaurants aflopen, maar de kaart is overal hetzelfde. En een glas lokale rum kost hetzelfde als een cola. Wat een land. Fascinerend, triest, mooi en frustrerend tegelijk.

Morgen het laatste berichtje over onze laatste dagen in Cuba! Hier alvast een link naar wat foto's: http://edithopreis.waarbenjij.nu/fotoboek/reis/small/456767/cuba-2013/1.

x van ons