Van hectisch Varanasi naar sereen Lumbini

Hoiii daar ben ik weer, deze keer vanuit Nepal! De dagen vliegen voorbij tijdens deze trip, echt ongelofelijk. Het reisschema dat ik volg is ook nogal killing, elke nacht in een andere plaats, maar gelukkig kan ik nu even op adem komen met 2 nachten in hetzelfde hotel. Ik ben voor de gelegenheid 'even' overgestoken naar Nepal, en morgen ga ik weer terug India in.

In mijn vorige verslag was ik geloof ik gebleven bij het hotel waar ik zat samen met Josh Hartnett :-) Vanuit deze plaats (Orchha) ben ik naar Khajuraho gereisd, beroemd vanwege de kamasutra tempels. Poehee, ik ben daar door de tempelversieringen een stuk wijzer geworden van de mogelijkheden van het menselijk lichaam... Haha! Toch fascinerend hoe gedetailleerd ze daar 1000 jaar geleden al verslag van deden op openbare tempels, terwijl in Nederland porno alleen op X-rated zenders wordt uitgezonden na twaalven... Heel grappig ook hoe de Indiase gids op de meest neutrale manier probeerde uit te leggen welke posities er precies werden uitgebeeld: 'And here lady is enjoying herself with dog'...

Een korte vlucht bracht mij vervolgens naar Varanasi, de meest drukke, vieze, chaotische, indrukwekkende en fascinerende stad van heel India. Hier worden je zintuigen echt ultiem op de proef gesteld: op elke 10 meter vind je zoveel ervaringen die je met je ogen doen knipperen. Verminkte bedelaars, devote pelgrims, riksjarijders, heilige koeien, straatverkopers, viezige kindjes, praktiserende yogameesters... En dat elke 10 meter opnieuw. Een vermoeiende stad, maar tegelijkertijd zo fascinerend. Ik heb hier een avond- en ochtend-boottocht gemaakt over de heilige Ganges rivier. Vanaf de boot zie je het dagelijkse leven van Varanasi aan je voorbij trekken, met mensen die zich wassen en hun tanden poetsen (!) in de sterk vervuilde Ganges, die offers in het water gooien, kleding wassen in de bruinige rivier... En, waar Varanasi het bekendst om is: de publieke crematies die plaats vinden op de trappen (ghats) pal aan de rivier. 's Avonds kun je vanaf het water de vuren zien branden, en met de boot kun je vlakbij komen. Angstig en indrukwekkend tegelijk, wij zijn in Nederland gewoon niet gewend dat dit in het publiek gebeurt. Ik heb drie lichamen voorbij zien komen, die eerst in de Ganges worden 'gedipt' en daarna op een brandstapel worden gelegd. Na wat rituelen wordt vervolgens het vuur aangestoken, en na enkele uren blijft er niets anders over dan as. Het is een bedrijvigheid van jewelste op de crematieghats, met de laagste kaste die de crematies uitvoert, natuurlijk de heilige koeien die een beetje rondsnuffelen tussen de vuren en jongetjes die tussen de resten zoeken naar onverbrande klompjes goud (bijvoorbeeld van kronen uit een gebit). Wat een bijzondere plek, het is bijna niet te beschrijven.

Vanuit Varanasi ben ik met de auto plus chauffeur in 10 uur naar de grens met Nepal gereden, waar ik nu 2 nachten ben. De grensovergang was ook weer fascinerend, met allemaal mannetjes die je elk een ander verhaal vertellen waardoor ik twee keer onnodig geld heb gewisseld en veel te dure sigaretten heb gekocht... haha. Achja, dat hoort erbij. Nu kan ik onze klanten in ieder geval voorlichten om naar niemand te luisteren... Ook hier geldt weer: tja, iemand moet het uitproberen! :-)

Ik heb in Varanasi en Lumbini een gezellige avond gehad met zowel de India agent als de Nepal agent, en alle bevindingen over het programma kunnen bespreken. Het einde van de reis komt in zicht, morgen terug naar India en dan nog een paar laatste dagen in Delhi. Hopelijk kan ik deze keer wat zien van de stad, want dat is er de vorige keer niet van gekomen. Misschien dus nog 1 berichtje als het de moeite waard is, en anders: tot ziens in NL!

x Edith