Vertrek uit het land van de heilige koeien

Ik ben ondertussen al een paar daagjes thuis, maar wil toch graag nog even schrijven over de laatste dagen van mijn trip. Het vorige bericht heb ik gepost in Lumbini, de geboorteplaats van boeddha, net over de grens in Nepal. Deze plaats was een verademing na de drukke, hectische stadsgekte van Varanasi. Natuurlijk ben ik in november/december met Joeri ook in Nepal geweest, maar niet in de paats Lumbini, en het was grappig om weer even terug te zijn in het land. Lumbini zelf is nogal een onbeduidend plaatsje en ik zou het ook niet direct aanraden voor een bezoek, tenzij je een bovenmatige interesse in het boeddhisme hebt. Zoals de honderden Japanners die ik er trof. En Chinezen. En Thai. En Koreanen. De hotels die ik heb bezocht hadden bijna zonder uitzondering allemaal een paar speciale kamers voor Japanners, met lage meubels en een uitrolbaar matras op de grond. Poehee, wat een boel Aziaten, en natuurlijk allemaal in een groep met gekleurd petje of button op...! Ik heb zelf braaf oh-en-ah gezegd bij de steen waarop boeddha naar verluidt geboren is, en vooral genoten van de schone lucht en vriendelijke mensen.

Terug in India ben ik net over de grens naar de eerste de beste luchthaven gebracht, voor een vlucht terug naar Delhi. Dit bracht mij in de stad Gorakhpur, een plek waar ze volgens mij nog nooit een alleenreizende blanke vrouw hebben gezien. Het vliegveld wordt bijna alleen gebruikt voor militaire vluchten, en de man in legerpak bij de ingang van het vliegveld kon bijna niet geloven dat ik alleen reisde. Alone? Just you? One person? No husband? Brother? Poehee hij raakte helemaal van zijn apropos! Ik dacht even dat ik niet mee zou mogen... Maar gelukkig lieten ze me aan boord, wel een complete rij lege stoelen tussen mij en alle mannen aan boord natuurlijk! Het leek het Midden Oosten wel... :-)


In Delhi aangekomen heb ik snel m'n koffer gedumpt en ben ik naar Kim gegaan, een vriendin uit Nederland die sinds anderhalf jaar in Delhi woont. Erg leuk om haar weer te zien, en erg gek om middenin Delhi met een oude bekende aan de pastasalade te zitten... Maar het was een hele gezellige avond! Toch fijn als je werk en privé op deze manier kunt combineren.

De laatste dag heb ik me in Delhi bezig gehouden met het testen van een nieuwe excursie, per metro-tuktuk-fietsriksja de miljoenenstad Delhi verkennen, erg geslaagd en dit idee gaan we zeker verder uitwerken. 's Middags heb ik mijn hotelinspecties maar gelaten voor wat het was, want: India speelde de halve finale van de World Cup cricket tegen Pakistan! Deze grootse wedstrijd werd beleefd alsof het de finale betrof, met het centrum van Delhi compleet uitgestorven en alle kranten en tv-zenders met niets anders dan cricketnieuws. Ik heb in mijn hotel het merendeel van de wedstrijd gekeken, en met wat hulp van de receptie-jongens ben ik nu volleerd cricketkenner. Ik begrijp de regels zowaar! (tenminste, de meeste regels dan, haha). Op de luchthaven van Delhi heb ik het laatste stukje van de wedstrijd gekeken, en toen India won ONTPLOFTE het vliegveld zowat (van de mensen dan hè). Geweldig! Het leek wel het WK voetbal in Nederland.

En toen was het alweer tijd voor de terugvlucht. Het was een geweldige reis, nuttig en toch zeker ook leuk. India blijft een spciaal plekje houden, hopelijk kan ik snel een keer met Joeri naar dit kleurrijke land! Nu is het op naar de volgende trip, vakantie of werk, wie weet!

x Edith